W obliczu epokowej transformacji, która legitymizuje technologie cyfrowe jako niezbędne narzędzie gwarantujące prawo do edukacji, pojawiają się pytania, które uniemożliwiają nam połączenie metodologii, świadomości i innowacji w najlepszy możliwy sposób. Nauczyciele nie potrafią jeszcze efektywnie projektować cyfrowych lekcji nauczania zarówno w sytuacjach hybrydowych (uczniowie w obecności i jednocześnie studenci online), jak i mieszanych. Muszą nie tylko zdobyć umiejętności obsługi oprogramowania i sprzętu , ale muszą zyskać zaufanie do skuteczności medium, wyjść ze strefy komfortu „tradycyjnej lekcji”, stawić czoła nowemu wyzwaniu, jakie niosą ze sobą pandemie.